متانول پتروشیمی شیراز موجب به هلاکت رسیدن چند داعشی شد

متانول (مخفف EtOH؛ الکل اتیلیک، الکل دانه، الکل نوشیدن، یا به سادگی الکل نیز نامیده می شود) یک ترکیب آلی است.

این یک الکل با فرمول شیمیایی C2H6O است. فرمول آن را می توان به صورت CH3-CH2-OH یا C2H5OH (یک گروه اتیل مرتبط با یک گروه هیدروکسیل) نیز نوشت. متانول یک مایع فرار، قابل اشتعال، بی رنگ با بوی خاص شراب مانند و طعم تند است.

این یک داروی تفریحی روانگردان است که ماده فعال نوشیدنی های الکلی است. متانول به طور طبیعی از طریق فرآیند تخمیر قندها توسط مخمرها یا از طریق فرآیندهای پتروشیمی مانند هیدراتاسیون اتیلن تولید می شود.

به عنوان ضد عفونی کننده و ضد عفونی کننده کاربردهای پزشکی دارد. به عنوان یک حلال شیمیایی و در سنتز ترکیبات آلی و به عنوان منبع سوخت استفاده می شود.

متانول پتروشیمی شیراز همچنین می تواند برای ساخت اتیلن، یک ماده اولیه شیمیایی مهم، آبگیری شود. تا سال 2006، تولید جهانی متانول 51 گیگالیتر (1.3×1010 گالن آمریکا) بود که بیشتر از برزیل و ایالات متحده می آمد.

متانول نام سیستماتیکی است که توسط اتحادیه بین المللی شیمی محض و کاربردی برای ترکیبی متشکل از یک گروه آلکیل با دو اتم کربن (پیشوند “eth”) که دارای یک پیوند واحد بین آنها و یک گروه تابعی متصل گروه OH

طبق فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد، اتیل انقباض یونانی باستان αἰθήρ (aithḗr، “هوای بالا”) و کلمه یونانی است.

نام متانول در نتیجه قطعنامه ای در مورد نامگذاری الکل ها و فنل ها که در کنفرانس بین المللی نامگذاری شیمیایی که در آوریل 1892 در ژنو، سوئیس برگزار شد، ابداع شد.

واژه الکل در حال حاضر به دسته وسیع تری از مواد در نامگذاری شیمی اشاره دارد، اما در اصطلاح رایج، نام متانول باقی مانده است.

این قرضه قرون وسطایی از عربی al-kuhl، یک سنگ پودری از آنتیموان است که از دوران باستان به عنوان یک ماده آرایشی استفاده می‌شده است و در لاتین میانه این معنی را حفظ کرده است.

استفاده از “الکل” برای متانول (به طور کامل، “الکل شراب”) مدرن است و برای اولین بار در سال 1753 ثبت شد. قبل از اواخر قرن 18، اصطلاح “الکل” به طور کلی به هر ماده تصعید شده اشاره داشت.